Precedens 07/PN/05

Precedens zasadniczy 07/PN/05 – filary i wykładnia stosowania prawa człowieka do życia

 

Każde prawo, z definicji słowa oznacza praw-da, czyli da praw, przy czym miłość, która naturalnie jest dobrodarzeniem, nawet jeżeli przechodzi przez akceptację i wybaczenie, jest bez możliwości podlegania prawom, gdyż je sama wytworzyła jako życie.

 

Jeżeli choć cząstka świadomości w człowieku, pamięta, bo czuje, to każda tzw. religia, która opiera się na podstawach wiary, swoje wiedzenie odnosi do czucia siebie, myśleniem nazywając coś, jest jedynie uzupełnieniem życia i jego interpretacji.

 

Zgodnie z art. 4 p.1, a także wykazanych na mocy Precedensów Narodu (załącznik nr 37) oraz Dekretu Rdzennych Narodów w tym Powszechnej Deklaracji Praw Człowieka oraz Deklaracji o Prawach Ludności Rdzennej, podejmowanych przez Organizację Narodów Rdzennych i Instytucje Narodowe.

 

Naród, sprawujący władzę zwierzchnią, przejmując władzę ustawodawczą, wykonawczą oraz sądowniczą, a także każdą inną fikcję władzy stosowanej na człowieku, którego wolności są zagwarantowane i zgodnie z art. 31 Konstytucji RP, podjął działania z art. 26 Konstytucji RP, działając jako Siły Obrony Rdzennych, do których dołączono składanymi precedensami, także   każdego człowieka działającego z art. 14.p.3 Ustawy o Policji oraz Wojska, w tym także korpus służb cywilnych.

 

Działania, które podlegają ochronie prawnej z art 31. Konstytucji. na podstawie działań Sądu Wyjątkowego z art. 175 ust. 2 Konstytucji RP oraz działalności Międzynarodowego Sądu Kontrolnego, stwierdziły brak ważności tzw. przedstawicieli z art. 4 p.2. Konstytucji RP, a także szereg oszust i nadużyć, w tym fikcje umów, czynności i innych podejmowanych na rzecz człowieka działań.

 

W tym celu, wychodząc ku człowiekowi, który podejmując nieświadomie zatrudnienie, dokonał kontraktowania jako tzw. osoba fizyczna (załącznik nr 4), Naród, którego częścią jest każdy człowiek, także jako Rdzenny, ma prawo do godności i wolności zgodnie z odrębnymi ustawami oraz przepisami międzynarodowymi. Naród dokonuje weryfikacji prawnej ustaw, rozporządzeń oraz innych tzw. przepisów, które zostały podjęte tylko przez człowieka i dla człowieka, jednak wykorzystanie przepisów następowało z naruszeniem przepisów i zasad stosowania prawa, przeciwko prawdzie i wolności. Prawda jest jedna, inaczej nie była by prawdą, należy ją czuć, by wiedzieć, a wiedza jest w każdym człowieku, który ma do niej dostęp i który postępuje godnie.

 

Każdy człowiek, naturalnie powinien przeciwdziałać powyższszemu, lecz podstęp oraz manipulacja, w tym narzucenie na człowieka konieczności, muszenia, braków, pod przykrywką i w następstwie rozdzieleń m.in. granicami, klasami społecznymi, ideologiami, religiami i innymi, spowodowało, iż przychodzący na świat człowiek, od początuk wprowadzony był w mechanizm handlu ludźmi, niewolnictwa, sterowania oraz kontroli. Wszelkie działania, nawet Ci występujący na scenach, łącznie z publicznością i aktorami, skierowane były przeciwko życiu, o czym mowa w Precedensach Narodu, stwierdzających m.in. zakres krzywd, nieświadomości, przyzwoleń oraz nadużyć, na polach interwencji.

 

Za pracę tych ludzi, którzy zwali siebie senatorami, posłami, ministrami, premierami, prezydentami, sędziami oraz innymi, zapłacono i dokonał tego Naród, więc jedynie człowiek, naród, w wyniku rdzennego pochodzenia, mogą z tych prawideł korzystać, zastosować, ocenić ich zasadność oraz prawomocność, m.in. na podstawie powszechnie znanych prawideł i zasad tworzenia i stosowania prawa, a także prawdy wynikającej z danemu istotom żywym możliwości stosowania prawa naturalnego, które jest proste, wystarczy czuć się człowiekiem dla człowieka.

 

Z przyczyn braku świadomości umocowania fikcji stanowisk, funkcji, które funkcjonują w tzw. państwach i mają brak legalnego umocowania człowieka, a służyły fikcjom prawnym tzw. korporacji oraz wielu innych przesłanek i zgodnie z przepisami prawa (tymi spełniającymi wymogi jego tworzenia, stosowania, interpretacji), a które bez możliwości przedawnienia weryfikacji działalności podjętej bezprawnie przeciwko Narodowi, stanowiły brak możliwości podejmowania decyzji i brak ważności czynności cywilno-prawnych m.in. z art. 58, 60, 82-86 k.c. oraz szeregu innych przepisów.

 

Wobec powyższego, uznać należy, iż bez względu na zakres dokonanych zmian, nadużyć, fikcji przeniesienia tzw. własności oraz kreatywności tzw. grup przestępczych, sterujących tzw. opinią publiczną, ustawodawczych, a także stanowiących w inny sposób na polach krzywd, nieświadomości, przyzwoleń oraz nadużyć, zgodnie z przedstawianymi tzw. opinii publicznej oraz ludziom pracującym w tzw. korpusie służby cywilnej, zgodnie z art. 153 Konstytucji RP. Na mocy Dekretu Lachickiego z dnia 08.08.2023r. uznano fikcję podjęcia organu tzw. Prezesa Rady Ministrów przez tzw. osobę fizyczną, której brak umocowania w przepisach prawa, stwierdza bezważność dokonania także wyborów, które należą jedynie do człowieka.

 

O ile człowiek sam nie potwierdzi umocowania, którego dokonał zgodnie z art. 4 p.1. Konstytucji RP, brak jest możliwości uznawania wyborów jako ważne, skuteczne i prawomocne. Martwe w prawie konstrukty uznające i uznawane przez martwe, jest bez możliwości wprowadzenia w tzw. życie. Inaczej mówiąc co było martwe, jest bez możliwości by ożyć. Takie formy definiuje się jako pasożytnicze, co jest sprzeczne z wolnością, czyli mają w tym zastosowanie prawidła, które chronią  np. art. 14.p.3 Ustawy o Policji. Tym samym rolę wszelkich funkcji, które dotyczyły wyborów na tzw. przedstawicieli, przejmuje Naród, więc każdy człowiek, który zgodnie z przepisami prawa, ma świadomość człowieka, wartości oraz człowieczeństwa.

 

W nawiązaniu do powyższego, aby móc wspólnie, podejmując procedury naprawcze z każdym człowiekiem, który pracuje w strukturach Korpusu Służby Cywilnej, a którego wolą jest by działać z korzyścią i dla dobra wspólnego, a także mienia każdego człowieka (art. 23 k.c.).

 

Naród podejmuje Dekerty Ustawowe, które z art. 10 Konstytucji RP, na mocy działań naprawczych Dekretu Lachickiego z dnia 08.08.2023 r. oraz art. 4, 10, 31 Konstytucji RP, orzekają jedynie o ważnych i zgodnych z przepisami prawa prawidłach poszczególnych ustaw, rozporządzeń, zarządzeń oraz dyrektyw, w tym w następstwie tego także dekretów i deklaracji podejmowanych na rzecz człowieka, czyli rdzennej ludności.

 

Dekretu Rdzennych Narodów z dnia 31.07.2023r., podjętego w ramach Międzynarodowego Kongresu Rdzennych w Istebnej, jest jednym z pierwszych, które wykraczają poza tzw. granice, które postawione zostały, w celu utrzymania fikcji granic, czyli dokonanych przeciwko wolności każdego człowieka, który każdy jest Rdzennym, a który ma prawo i prawdę do godności i wolności, o czym nie trzeba mówić, a co należy czuć, jednocześnie odczyniając to, co jest sprzeczne z prawdą, prawem oraz miłością i wolnością, czyniąc to dla rodziny, która nie jest i nigdy nie była pojęciem w szerszym i węższym zakresie.

 

Dla  rdzenności, każdy człowiek jest częścią tzw. rodziny ludzkiej, która jest częścią jedne świadomości. Brak jest zatem możliwości ograniczania wolności części i prawa części do całości, gdyż od przodków, każdy ma prawdę na odnajdywanie podstaw rdzenności, wspólnej tożsamości rodowej, prawedy, życia, istnienia, miłowania oraz szczerości.