Załączenie nr 8 – Dodatkowe pola nieważności tzw. umowy kredytowej na polach nadużyć

Załączenie nr 8 – Dodatkowe pola nieważności tzw. umowy kredytowej na polach nadużyć

O samej świadomości tzw. osoby fizycznej a w zasadzie jej braku, świadczy brak świadomości pracowników tzw. banku odnośnie pól krzywd wykazanych w załączeniu nr 5, a także ich tzw. „zła wola”, która nie mogła zaistnieć w stosunku pomiędzy człowiekiem żywym, a człowiekiem żywym, by wyrządzać krzywdy w imieniu tzw. banku, czyli korporacji, która m.in. nie miała prawa na emisję pieniądza, szczególnie iż emisja ta nie mogła być dokonana przez tzw. korporację państwową zwaną Państwo polskie, która bezprawnie posługiwała się rzekomym władaniem Narodowym Bankiem Polskim, w rozumieniu art. 227 tzw. Konstytucji RP, co dodatkowo świadczy o pogwałceniu przesłanek tzw. Konwencji Praw Człowieka (załączenie nr 9). Teraz już wiadomo jest, iż kiedy pod koniec 2008 roku nagle wzrósł kurs CHF, trzymano ludzi w złudzeniu tego, iż kurs ten może zmaleć, wykorzystując spekulacje co do faktów, przy czym sama korporacja państwowa, której częścią jest tzw. bank, nie informowała o nieważności wszystkich zawartych umów, co świadczy o fikcji zaproponowanego w celu realizacji działalności przestępczej tzw. instrumentu finansowego.

Pola nieuczciwości i nieważności tzw. umowy kredytowej, w związku z ograniczeniami świadomości oraz zatajeniom na polach nadużyć:

  1. Przedstawienie tzw. stabilności waluty CHF w sposób bezsprzecznie najlepszy, która na przełomie lat została wykazana przez pośrednika / tzw. bank w sposób najbardziej stabilny, co miało na celu zwabić tzw. klienta do tego instrumentu finansowego, przy czym nie pokazano w tym przedstawieniu najwyższego poziomu do jakiego doszedł CHF w przeszłości

  2. Zatajenie informacji dotyczących tzw. klauzula indeksacyjnej/denominacyjnej i co ona oznaczała, w tym brak dokonania symulacji i porównań uświadamiających, m.in. jaka byłaby rata gdyby frank wzrósł, szczególnie jakby mógł kiedyś wynosić np. 5 zł, a dodatkowo informacji o tym dlaczego bank posługiwał się dwoma kursami i w jakim celu.

  3. Zwabienie tzw. kredytobiorcę tzw. obniżoną marżą banku, mniej korzystnymi dla złotówki polskiej symulacjami badania zdolności kredytowej, świadczy o podstępnym charakterze działalności banku, w tym ukrycie możliwości wypłaty tzw. kredytu hipotecznego w walucie CHF, co zmniejszyło by tzw. koszty.

  4. Uwiedzenie tzw. klienta co do niższych opłat i prawdopodobieństwa otrzymania tzw. kredytu, świadczy o wykorzystaniu sytuacji życiowej, którą w chwili tzw. korzystania z tego instrumentu, była naturalnym wyborem dla człowieka lub rodziny, w przypadku podejmowania tzw. decyzji. Wybiera się niższe opłaty, z uwagi m.in. na dbałość o rodzinę, która jest obowiązkiem, szczególnie iż kredyt wzięty był na cele mieszkaniowe i to stanowiło o celowym wprowadzeniu w błąd, do późniejszej pułapki spekulacji walutowych.

  5. Wprowadzenie nieuczciwych praktyk lichwy, m.in. że są 2 kursy do spłaty i do wypłaty, o czym nie poinformowano tzw. kredytobiorcę, a także że gdyby chciano zwrócić kredyt w dniu jego wypłaty to od razu, spłata kredytu byłaby większa, co mogło stanowić dodatkową blokadę przed odstąpieniem od umowy już po jego otrzymaniu (pułapka psychologiczna).

  6. Dokumenty kredytowe tzw. kredytobiorca otrzymał w dzień zawarcia tzw. umowy kredytowej, co jest jednoznaczne z unieważnieniem tej umowy na polu manipulacji informacji i niemożnością zapoznania się z tzw. zapisami abuzywnymi, a omówienie tzw. umowy było zupełnie niekompletne i ogólnikowe, w tym nie zostały przedstawione mechanizmy przeliczania, w sposób zapewniający uzyskanie świadomości o nieuczciwości całego procesu kredytowego. Dodatkowo tzw. kredytobiorcy nie przedstawiono możliwości zrzeczenia się ochrony wynikającej z zastosowania zapisów pogarszających jego sytuację, nie dbając o uczciwość na samym początku, co unieważnia umowę z z art. 385 tzw. k.c. Co do tego ma zastosowanie tzw. kondykcja indebiti „gdy ten, kto je spełnił, nie był w ogóle zobowiązany lub nie był zobowiązany względem osoby, której świadczył”. Skoro postanowienie uznane za niedozwolone należy traktować jako niewiążące ex lege i ex tunc tj. nigdy nieistniejące, to tym samym nie było podstawy w postaci istniejącego zobowiązania dla spełnionego świadczenia.

  7. Ukrycie dodatkowych dochodów tzw. banku, w związku ze stosowaniem różnego kursu kupna i sprzedaży waluty obcej przy dokonywanych obliczeniach, co generowało dla tzw. kredytobiorcy dodatkowy koszt, o którym nie wspomniano.

  8. Wymuszenie tzw. zabezpieczenia w instrumencie weksla, który jest bezprawnym lichwiarskim narzędziem, stanowiącym o poddaniu się nieuczciwej egzekucji, co stanowiło dodatkowe ograniczenie i psychiczne obciążenie tzw. kredytobiorcy, w związku z ew. możliwością utraty swojego majątku i domu nad głową, na skutek ew. możliwości spłaty, szczególnie dla rodzin, które wzięły kredyt w celach mieszkaniowych.

  9. Wykorzystanie firmy pośredniczącej do podpisania tzw. umowy kredytu hipotecznego, uniemożliwiające kontakt z jakimkolwiek pracownikiem tzw. banku i zapoznaniem się z tzw. regulaminami i oświadczeniami, z omówieniem wszelkiego rodzaju kwestii, które i tak w świetle dowodów, nie byłyby na tamten moment dostępne w świadomości, również dla tego tzw. pracownika banku, który miałby je przedstawiać, ew. zweryfikować wszelkie informacje i ich prawdziwość.

  10. Wykorzystanie faktu nieświadomości tzw. kredytobiorcy co do możliwości zawartych w tzw. klauzulach abuzywnych, odnośnie tego, iż bank może pozwać Państwa o wynagrodzenie za korzystanie z udostępnionego kapitału, jest pogwałceniem nie tylko praw człowieka, ale także przestępstwem świadczącym o stworzeniu fikcyjnego kapitału, w celu jego przekazania wprowadzenia w mechanizm niewolenia, wykorzystując powiązania grup przestępczych i spekulacji, przy czym już samo pozwanie byłoby bezprawnym działaniem, co dodatkowo stanowi o nieuczciwości.

  11. Inne na polach nieważności i zaniechania, w tym wykorzystanie fikcji tzw. osoby fizycznej, by podszyć się pod również fikcyjna przesłankę prawidłowości zawierania umów, niejako pomiędzy korporacją, a korporacją (załącznik nr 4), co w rozumieniu prawa naturalnego oraz tzw. Konwencji Praw Człowieka i innych tzw. praw stosowanych, również jest fikcją, realizowana m.in. na potrzeby przestępczości korporacji na całym świecie.

Oprócz powyższych pól nieważności i pól popełnienia przestępstwa, należy stwierdzić, iż posługiwanie się pośrednikami bankowymi, jest dodatkową manipulacją banku, gdyż poprzez udostępnienie dokonywania przestępstwa przez tzw. pośredników, było to dokładnie wykonywaniem działalności przestępczej, korzystając z kanałów informacyjnych zmanipulowanych, co podlegać może pod art. Samo spłacanie rat przez tyle lat, było związane z nieświadomością, ale także mechanizmami pozornego strachu utraty nieruchomości, szczególnie iż nieruchomość była wykorzystywana na cele mieszkaniowe rodziny z dzieckiem.

wróć do strony z załączeniami